یه نگا بنداز توی شب // چراغا روشنن توی شهر

همه چی قشنگه اما // از این بالا مثه بارونِ زیر چتر

حسه شاعرانه ندارم اصلا" // یكــــ از خودم دو از این آدما خستم

که قفل میشن رو شعرایه فیریکیه فروغُ// تلخی حقیقت و شیرینی دروغ

همه گــُمن و یه جوری نقشن // یا بخورن، یا تو فاز پایین و پرچم

یه سری تو همین رنگا می میرن // یه سری تو نخ جیب و نتیجه چند چند

حرفام نقده ، نسیه نی // تو گوش خریدار بیار ، من مسیر رو قیر

تنها باش چون واست مفیده // مثه من ، یكی كه سایه اش سفیده